ساختمان مسکونی خیام در شیراز : آجر عنصری ارزشمند است که از دل خاک همین سرزمین برآمده و دارای ریشه‌های فرهنگی، بومی بوده و گذر ایام از ارزش‌های آن نکاسته است. این ماده‌ی ارزشمند ساختمانی، دارای جایگاهی والا در معماری گذشته و حال این سرزمین است، که خودبسنده بودن آن می‌تواند عاملی وحدت‌بخش بین خاک اقلیم و نمای زندگی شهری باشد.
از آنجا که با ورود مصالح مدرن و شناخته شده‌ی امروزی حضور آجر در نماهای ابنیه‌ی شهری کم‌رنگ‌تر گشته، لذا به واسطه‌ی معرفی این ماده‌ی کهن و ارزشمند بومی می‌توان نگاه‌ها را به سوی مفاهیم زیبایی‌شناسانه و معنادار آن معطوف نموده و معماری خود را به سوی احیای ارزش‌های معماری بومی که دارای هویت ایرانی می‌باشند، هدایت کرد.
اطلاعات پروژه
پروژه ی خیام، مسکونی
دفتر طراحی: شرکت ایستا
معمار اصلی: اسفندیار عبدشاه
همکاران طراحی و اجرای طراحی: علیرضا قطب‌زاده، امیرنیکداد، محسن راسخ
طراحی و دکوراسیون داخلی: اسفندیار عبدشاه
نوع تأسیسات ـ نوع سازه: مینی چیلر، اسکلت فلزی
آدرس پروژه: شيراز، خیابان قصردشت، كوچه ی 46 جنگلی
مساحت کل ـ زیربنا: 437 متر‌مربع، 1173 متر‌مربع
کارفرما: كوروش آگاهی
تاریخ شروع و پایان ساخت: 1398 - 1397
عکاسی پروژه: بهرنگ یزدان پناه
آجر به عنوان سازنده‌ی نما با توجه به ابعاد و احجام آن، مدولی شکل‌پذیر و دارای قابلیت بکارگیری در جهت‌های مختلف و حتی نقش‌پذیری آن، مورد انتخاب قرار گرفت.
در گام بعد به منظور به جلوه کشیدن هنر ایرانی، با بررسی ویژگی‌های مقرنس و طرح‌های مختلف که امکان اجرا در دهانه و شکل‌های مختلف را فراهم می‌کند، به عنوان ایده‌ی اولیه، در نظر گرفته شد. تقسیمات نما با ایجاد شبکه‌بندی‌های تکرار شونده و ریتم آن به منظور تجلی هنر مقرنس در مقیاس نما منطبق گردید. مدول‌های شکل گرفته و ریتم مورب باعث ایجاد حس پویایی و حرکت سیمای نما می‌شود. ایجاد اضلاع برگرفته شده از هنر مقرنس و تکرار آن با ایجاد سایه روشن در خلق فضایی منبسط و نشاط روحانی گردیده است.