طراحی ویلا چشم چران : سایت گسترده است. در پایین تپه های مینودشت واقع شده و دارای شیب متوسط رو به پایین است. طراحی این پروژه با پرسشهای ساده بسیار مشخص میشود: آیا میتوان ویژگی طبیعی سایت را حفظ و ارتقا بخشید، در حالی که آن را به عنوان یک منطقه قابل سکونت در نظر گرفت؟ آیا میتوانیم وسوسه قرار دادن یک حجم معماری در این میدان جذاب را نادیده بگیریم و به جای آن، روی ثبت مناظر خیرهکننده آن تمرکز کنیم؟
معماران: ZAV Architects
مساحت: 298 متر مربع
سال: 2017
عکس ها: پرهام تقیوف ، سروش مجیدی ، استودیو دید
معمار مسئول: محمدرضا قدوسی
مدیر طراحی: سارا جعفری
تیم طراحی: محسن صف شکن
منظره: گلناز بهرامی
ساخت: خلیل فرشباف
سرپرست: فاطمه رضایی فخر آستانه
ساختار: جلال الدین سجادیان
برق و مکانیک: پیمان شفیعیان
گرافیک: یگانه قزللو
کارفرما: خلیل فرشباف
مساحت: 2320 متر مربع
شهر: مینودشت
کشور: ایران
اینستاگرام رسانه واقعیت در معماری
حجم معماری بر روی یک تکه زمین فراموش شده در کنار مخزن آب باران قرار گرفته است و موقعیت آن به آن امکان می دهد از نمای پانوراما از بافت بزرگتر پروژه بهره مند شود. برای اطمینان از حداکثر ارتباط با طبیعت، چرخش مرسوم و نمودار فضایی برای ساخت و سازهای روستایی و برون شهری به چالش کشیده شده است.
طراحی فضا ها
گردش و فضاهای اجتماعی خانه با هم ترکیب شده و به اشتباه در اطراف واحدهای مسکونی به عنوان یک فضای باز مرتفع به نام “سکوی یا سالن شادی” قرار می گیرند، که نتیجه تلاش ما برای تحمیل حداقل مداخله در زمین کشاورزی است که به نظر می رسد. به عنوان یک قطعه زمین تکراری و مرتفع. به این ترتیب، هر جیب فضایی با شرایط محیطی، یا واحدهای مسکونی، دارای دسترسی و دید مستقل هستند. در زیر، یک چشم انداز پیوسته در حال کار است.
منظر ساخته شده سایت، از خطوط طبیعی و ژئومورفولوژی اولیه زمین پیروی می کند. به این ترتیب، چشم انداز ادامه مزرعه و تپه ها است، در حالی که معماری، سکوی مرتفع، به عنوان یک دستگاه مشاهده هم برای مناظر طبیعی و هم برای مناظر ساخته شده عمل می کند.