میدان الفتریا / زاها حدید : با ایجاد میدان الفتریا به عنوان فضای تجمع اولیه شهر، ارتباطات جدیدی را ایجاد می کند که برای متحد کردن پایتخت ایجاد شده است . استحکامات عظیم در طراحی سازه وطراحی سبز فضای شهر را به دو قسمت مدرن و قدیمی تقسیم می کند .
معماران: معماران زاها حدید
سال: 2021
شهر : نیکوزیا
کشور : قبرس
زاها حدید میدان الفتریا را به عنوان فاز اولیه یک طرح شهری بسیار بزرگتر تصور می کرد که می تواند کاتالیزوری برای اتحاد مجدد پایتخت باشد. این طراحی مناظر بدون مانع از دیوارهای ونیزی را تضمین می کند، این استحکامات را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از هویت نیکوزیا ایجاد می کند،
با تغییر مکان‌های غیرقابل دسترس خندق با میدان‌های جدید، باغ‌ها و تفرجگاه‌های پوشیده از نخل، این خندق می‌تواند به «کمربند سبز» در اطراف شهر تبدیل شود. طرح زاها حدید پیشنهاد می کند که این فضاهای عمومی جدید در داخل خندق گسترش یافته و دیوارهای شهر باستانی را دنبال کرده و نیکوزیا را احاطه کرده و جوامع این پایتخت تقسیم شده را دوباره به هم متصل می کند.
طراحی میدان
طراحی میدان الفتریا توپوگرافی خندق را ارتقا می دهد تا پل سطح بالایی را ایجاد کند که با منظره خیابان ادغام شود ، ارتباط مستقیمی با بافت شهری شهر برقرار می کند و میدان عمومی جدیدی را در قلب پایتخت تعریف می کند.
هندسه و متریال استفاده شده
هندسه‌های سیال خندق که به یک پارک شهری تبدیل شده‌اند، از طریق فرآیند مثلث‌سازی اشکال نامنظم استحکامات باستانی ایجاد شده‌اند تا نقاط «شدت» ایجاد شود که صندلی‌ها، تخت‌خواب‌ها یا ویژگی‌های آبی را در پارک جدید تعریف می‌کنند.
سنگفرش گرانیتی خندق استحکامی بی انتها را منتقل می کند، در حالی که اتصالات باز بین صفحات گرانیتی یک سیستم زهکشی غیرفعال آب باران ایجاد می کند که به درختان جدید کاشته شده در خندق اجازه می دهد تا سطح آب زیرزمینی را به طور طبیعی متعادل کنند و فرسایش پایه دیوارهای قرون وسطایی را کاهش دهند.
میدان الفتریا به عنوان بزرگترین میدان مدنی در نیکوزیا برای میزبانی جشنواره ها و رویدادهای عمومی طراحی شده است. پل سطح بالایی و ستون‌های تکیه‌گاه آن از بتنی ساخته شده‌اند، فرم‌های مجسمه‌ای آن‌ها یکپارچگی سازه را در این منطقه لرزه‌خیز تضمین می‌کند و پایه هر ستون به شکل نشسته تبدیل می‌شود.
دگرگونی میدان الفتریا توسط زاها حدید، تاریخ غنی نیکوزیا را با خوش بینی تزلزل ناپذیر به آینده به هم پیوند می دهد. این میدان با پل زدن بر دیوار و خندق ونیزی، به دروازه مهمی برای ورود به شهر قدیمی تبدیل می‌شود، پارکینگ زیرزمینی آن، اتومبیل‌ها را از خیابان‌های شهر باستانی حذف می‌کند تا امکان پیاده‌روی بیشتر را فراهم کند که قلمرو شهری این منطقه تاریخی را افزایش می‌دهد و همچنین باغ‌ها و میدان‌های عمومی جدید را ایجاد می‌کند. ساکنین و بازدیدکنندگان شهر از آن لذت ببرند.
