خانه آبان در اصفهان : خاورمیانه در دهه های اخیر دستخوش تغییرات زیادی شده است. در دو دهه اخیر در ایران، تحریم ها، سایه جنگ و هژمونی رسانه ای زندگی روزمره ما را تغییر داده است. ناامیدی گسترده در مقیاس فردی و اجتماعی به موجی از مهاجرت منجر شده است، بی ثباتی، سرعت سریع تغییر آرامش ذهن ما را ربوده است. نقش معماری در این شرایط چیست؟
توضیحات پروژه
معماران: USE Studio
مساحت: 450 متر مربع
سال: 2018
عکس ها: محمد عرب، احسان حاجی رسولیها
تولید کنندگان: غفاری دست ساخته شده آجر ، Schomens آلومینیوم ، Superpipe
معماران اصلی: محمد عرب، مینا معین الدینی
همکاران طراحی: الهه حاجدایی، نازیلا ربیعی، میلاد علیدوستی، آرزو خسروی
استاد راهنما: بهزاد مویدی
طراح سازه: رابین صدیق پور
مهندس مکانیک: مهدی دلاوری
مهندس برق: فرید مسعود
پیمانکار: مهران انصاری پور
تزئینات چوبی: حسین داور پناه
آجرکار: امید باقری
معماران: USE Studio
شهر: اصفهان
کشور: ایران
اینستاگرام رسانه ی واقعیت درمعماری
ما سیاستمداری نیستیم که بتوانیم جهان را تغییر دهیم، ما معمار هستیم و می توانیم بر محیط اطراف خود تأثیر بگذاریم، کاری که پیشینیان ما به خوبی انجام دادند و این جغرافیای دشوار را به مکان بهتری برای زندگی تبدیل کردند. بنابراین به جای رفتن، ماندن را انتخاب کردیم و تصمیم گرفتیم فضای بهتری برای ماندن ایجاد کنیم. این تصمیم زمانی جدی شد که یک نفر سوم به زندگی دو نفره ما اضافه شد. اسم دخترمان را آبان گذاشتیم.
معماری اصفهان به خوبی به ما یاد داده است که معماری می تواند پر رمز و راز باشد نه اینکه هر چه دارد را یکباره بیان کند پس غیرقابل پیش بینی می شود و با هر چرخش در فضا تصویری جدید به ما می دهد. همه اجزا و مفاهيم در هنگام تقابل تداوم مي يابند و كل واحدي را پديد مي آورند و به تعبير مولانا، هر چند روز و شب متضاد هستند، از يك حقيقت هستند. ما سعی کرده‌ایم هر آنچه را که در معماری گذشته‌مان تجربه کرده‌ایم و یاد گرفته‌ایم، یا در یک «دژاوو» به یاد بیاوریم، در قالبی معاصر ارائه کنیم.
هندسه خانه به طور کلی برگرفته از الگوی 3*3 است که الگوی مادر بسیاری از آثار معماری این سرزمین است. اگر بر اساس آن الگو، حیاط در مرکز قرار می گرفت و فضاها به دور آن سازماندهی می شد، در این خانه، نقش 3*3، سه حیاط در گوشه و کنار، به گونه ای تنظیم شده است که هر یک از فضاهای داخلی، نه با یک. حیاط و در یک جهت، اما هر فضا با دو حیاط و دو جهت مرتبط است.
این حیاط‌ها که همگی آجری هستند، با توجه به اقلیم اصفهان ، شرایطی را فراهم می‌کنند که زندگی در مرز درون و بیرون دائماً در جریان باشد. از این رو معتقدیم خارج از دوگانگی درون گرا و برون گرا، به نوعی معماری دست یافته ایم که مانند معماری گذشته، حیاط را یکی از عرصه های زندگی روزمره و همچنین تداوم فضاهای داخلی را در خود جای داده است. با توجه به شیوه زندگی امروزی اجتناب ناپذیر است.
بنابراین به جای اینکه به دانش معماری خود نگاه کنیم، به تجربه زیسته خود نگاه کردیم، آنچه در سال های گذشته تجربه کرده بودیم یا می خواستیم تجربه کنیم. در رابطه با فضا چه بسیار رفتارهایی که فراموش کرده ایم اما لازم است. و معماری گذشته ما به بهترین نحو به ما یادآوری کرد که چگونه فضاهایی که انعطاف پذیر و بدون کارکرد مشخص هستند، می توانند زمینه لازم را برای خلق رویدادهای لذت بخش فراهم کنند. بنابراین، خانه آبان از فضاهایی برای کارکردهای مشخص و روشن تشکیل شده است، اما این خانه بیش از آن، مملو از فضاهای باز، بسته و نیمه باز است که می توان در آن رویدادهای مختلفی را شاهد بود.
