ویلای میان مرز :کلمات ریشه دار می شوند، درست مانند درختان. خط ریشه و معماری همان کلمه است. درخت، به عنوان کودک در حال رشد. معماری مرز زندگی است. زندگی بین درون و بیرون. هر عنصر اصطلاحی است که وقتی با دیگران ترکیب می شود، جمله ای از فضا ایجاد می کند
مشخصات پروژه
معماران: EZ Studio
مساحت: 150 متر مربع
سال: 2021
عکس ها: علی گرجیان تولیدکنندگان: آذرچین ، کلار ، ووک شاپ کاظمی ، گالری خورشید ، موسوی زاده کاشی پز ، زیباسازان اصفهان-مجید طهماسبی
معمار اصلی: پدرام ایزدی
تیم طراحی: فروغ حداد
کارفرما: کسری باقری
مهندسی: ر.سعادت
سرپرست: پدرام ایزدی
اعدام: پدرام ایزدی
معماران: EZ Studio-پدرام ایزدی بروجنی
گرافیک: Studio ADD
شهر: قهدریجان
کشور: ایران
ویلای میان مرز در میان باغی باریک اما مرفه در دل زمینهای کشاورزی، برای خانوادهای سه نفره که همیشه در حال دور هم جمع شدن ، مستقر شده است. یک کودک دوازده ساله، اوج داستان و روحیه سرکش او، همراه با آموزش مداوم او برای تبدیل شدن به یک شناگر حرفه ای و تمایل گاه به گاه او به انزوا و خلوت، در مرکز توجه والدینش قرار گرفته است و سپس معماران.
طبیعت شاعرانه مادر، تفرجگاه را به یک ضرورت تبدیل کرده است، از این رو فضاهایی در میان درختان و دسترسی آسان به آنها به عنوان بهترین پاسخ برای پرسش انتخاب شده است. از سوی دیگر، برای بالا بردن مسائل حریم خصوصی در مناطق خصوصی به دلیل وسواس مادر، استخر شنا به شکاف اصلی بین مناطق خصوصی و عمومی تبدیل شد.
درختان مثمر در باغ که برای رعایت احترام به محیط زیست، نگهداری از آنها ضروری بود، یکی از محدودیت های طراحی است که در طی فرآیند ساماندهی توده بین فضاهای خالی (میان) درختان به فرصت تبدیل شده است. معمار این زمین های خالی را به عنوان یک سکونت و فعالیت های روزمره در نظر گرفته است.
طراحی
در همین حال، استخر واقع در یکی از برآمدگیهای زمین بهعنوان تقسیمکننده مناطق عمل میکند، قرار گرفتن بین توده به حفظ سلامت کودک کمک میکند و بر حفظ حریم خصوصی مورد نیاز نیز تأکید میکند.
تمام این مرزها Mid-Ridge را ایجاد کردند. شکافها همیشه فاصله را تفسیر نمیکنند، گاهی اوقات انعطافپذیری را به جرم اضافه میکنند و گوشههای دنج تنهایی را ایجاد میکنند. این ویژگی را میتوان در شکافهایی که در محوطه عمومی ساختمان پدید آمده و در نتیجه قسمت را تقسیم کرده و فضای بیشتری را برای اسکان ساکنان ایجاد کرده است، نگریست.
کنار هم قرار گرفتن حجم های آجری در یک منطقه پنهان به دنبال ارج نهادن به کیفیت اصیل مواد طبیعی است و رابطه بین انسان و طبیعت را در طول زمان برجسته می کند. ویلای میان مرز از آجر ساخته شده است که پالت منظره را تکمیل می کند: آسمان آبی، پوشش گیاهی سبز، زمین شنی زرد، و بنابراین یک خانه قرمز.