توضیحات متن ارائه شده توسط معماران. تجربه خانه ی حیاط دار در تهران برای ما، تجربه بازتعریف روح معماری ایرانی با ظاهری آوانگارد بود. قدردانی از روح می تواند به هر شکلی باشد یا به عبارتی مستقل از اشکال باشد. کشف چیزی است که وجود دارد، نه ایجاد چیزی نیستی. این سفری است از خود به خود، بدون نیاز به یک قدم در هیچ جهتی. فقط بودن، کشف کردن و لذت بردن، اینجا و اکنون.
معماران: استودیو معماری 4
مساحت: 163 متر مربع
سال: 2020
عکس ها: پیمان امیرقیاسوند
سازندگان: AutoDesk ، Barrisol ، Kale ، VitrA ، AGT ، Adobe Systems Incorporated ، Chaos Software ، FadCo ، Kenuf Iran ، Robert McNeel & Associates
معماران اصلی: محمد یوسف صالحی، محمدصادق افشار طاهری، کسری شفیعی زاده، محمدرضا پیری
مدیر پروژه: استودیو معماری 4 ، محمدرضا پیری
تیم طراحی: آذین ساوودرودی، ایمان اسلامی، ثمین حیدری
گرافیک: فرشید نصر آزادانی
طراحی: شیوا غفاری، هلیا مرادزاده
مهندسی: فرزاد برازنده
کارفرما: سعید شعبانی
شهر: تهران
کشور: ایران
در حالی که انحراف از اصل همیشه باعث دردی می شود که روح انسان را به بازگشت به سرچشمه دعوت می کند.
مولوی:
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
بازجوید روزگار وصل خویش
«خانه حیات‌دار» در حالی به ما ارجاع داده شد که ساختمانی متروک و متروک با مشکلات جدی تاسیساتی و سازه‌ای بود. نیت کارفرما دوست داشتنی بود. با بودجه کم و محدودی که داشت ترجیح داد خانه ای با حال و هوای خانه کودکی اش پیدا کند تا فرزندانش در آپارتمان های بی جان بزرگ نشوند، بگذار بچه باشند، هستی را حس کنند و فقط باشند
از لحظه ای که وارد سایت پروژه شدیم، می توانستیم احساس خانه را درک کنیم. طراحی چنین فضایی کار سختی نبود، همه چیز آنجا بود، فقط باید کمی آن را جلا می دادیم تا روحش از پس زمینه بدرخشد. ما قوانینی را برای فرآیند طراحی خود وضع کردیم. اولین قانون طراحی ما این بود: “هیچ چیز اضافه یا کم نخواهد شد.” از الگوی آجری قدیمی برای طراحی نما با چیدمان خانه استفاده شده است. قفسه های قدیمی برای عملکردهای جدید دوباره تعریف شدند. همچنین فولاد خام، سیمان، چوب، کاشی و گچ ابزار ما برای طراحی بود که جایی برای سلیقه شخصی طراح باقی نمی گذاشت. حفظ سادگی این خانه قانون دیگر ما بود، فقط برای جنبه های زیبایی چیزی اضافه نشد زیرا برهنگی روح فضا را از پس زمینه ذهن و ماده آشکار می کرد.
چالش ها – دیوار بر اساس ذهنیت کارفرما به فیلتری تبدیل شده است که ارتباط با عدم تعادل خارج از منزل را به حداقل می رساند و در صورت تمایل بخشی از این فیلتر باز یا بسته می شود. نقش آجرها به عنوان راهی برای ورود به نور بدون نگرانی از حریم خانه های مجاور استفاده می شد. همچنین حفاظ های پنجره به عنصری برای طراحی نما تبدیل شدند که نما را پویاتر می کرد و بازی و تنوع زیبایی را برای نما ایجاد می کرد. سقف پروژه تنها سطحی بود که توانست بدون نگرانی قلب پروژه را روشن کند و آسمان نیز بخشی از سقف پروژه ما باشد.
حیات‌دار تنها خانه‌ای بود که در آن کوچه بازسازی شد. نمای آن با دقت و حساسیت زیادی طراحی شده است. مصالح و شبکه‌های طراحی تا حد امکان از خانه‌های همسایه گرفته شده بود تا بتواند در کنار همراهانش آرام و هماهنگ بنشیند.
گالری تصاویر پروژه خانه ی حیاط دار در تهران
