سبک های معماری از گذشته تا کنون (بخش سوم)

سبک های معماری از گذشته تا کنون (بخش سوم)

سبک های معماری از گذشته تا کنون در حال تغییر بوده است.از سبک هایی مانند کلاسیک،رنسانس تا سبک های هایتک و پست مدرن و … در معماری وجود داشته است.معماران همیشه در تلاش بوده اند که با الهام گرفتن از سبک های گذشته،سبک های جدید را به وجود آورند.در ساخت سازه های امروزی به طور معمول از سبک های مدرن استفاده می شود.اما باید بدانیم که معماری در طول تاریخ،چندین بار تغییر شکل یافته است.در این مقاله ما قصد داریم سبک های معماری را به ترتیب پیدایش به شما معرفی کنیم:

11. معماری هایتک (High-tech)

بازه زمانی: ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۵ میلادی

سبک معماری هایتک یا معماری فناوری برتر یا تکنولوژی پیشرفته (high-tech) یک سبک معماری و طراحی صنعتی است. یک سبک معماری است که عناصری از صنایع جدید با فناوری پیشرفته و تکنیک های ساختمانی پیشرفته را در طراحی ساختمان شامل می شود . همچنین به عنوان ” مدرنیسم متاخر ” یا ” اکسپرسیونیسم ساختاری ” شناخته می شود ، در دهه 1970 به عنوان پاسخی به سرخوردگی فزاینده از معماری مدرن ظاهر شد که احساس می شد ساختارهای یکنواخت و استاندارد را ایجاد کرده است. معماری هایتک تمامی تجهیزات و ابزار پیشرفته‌ای که تا پیش از این در درون ساختمان و بنا خود را نشان می‌دادند را بیرون کشید و به سمت ظاهر بیرونی ساختمان منتقل کرد؛ در درون سازه نیز فرم‌های انعطاف‌پذیری را قرار داد.

ویژگی های شاخص سبک  هایتک

• فرم در خدمت عملکرد بنا
• داشتن ساختار فلزی و استفاده از دیوارهای شیشه ای
• استفاده از جزئیات غیرضروری ممنوع
• اتصالات پنهان نمی‌شوند
• شباهت بنا به ساختمان‌های مینیمال
• نورپردازی بسیار زیاد
• وجود لوله‌ها و سایر موارد تجهیزاتی در بخش بیرونی ساختمان
• دارای پوسته بیرونی سرسخت و نفوذناپذیر

ساختمان های شاخص سبک هایتک

• سیتی هال ، لندن
• برج بانک چین
• مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو در پاریس
• بانک هنگ کنگ و شانگهای
• خانه هاپکینز در لندن
• برج BMA در آمریکا
• مرکز تجارت جهانی در نیویورک
• دفتر مرکزی شرکت ایرواین در کالیفرنیا

12. سبک معماری پست مدرن (Postmodernism Architecture)

بازه زمانی: از دهه 1960 میلادی تاکنون

این سبک معماری همه ابعاد و جنبه‌هایی که سبک مدرن در آن غیر انعطاف پذیر و خشک بود را دگرگون نمود و همه این موارد به جنبه‌های بسیار انعطاف پذیر و البته زیباتر تغییر داد. بسیاری هم معتقدند این سبک معماری جنبه‌هایی از شوخی و طنز را نیر به همراه دارد. در سبک معماری پست مدرن گاهی اوقات گریزی هم به سبک معماری کلاسیک زده می‌شود که البته همین موارد هم دستخوش تغییرات بسیاری شده‌اند. آغازگر اين جنبش كسي نبود مگر يكي از شاگردان لويي كان به نام رابرت ونچوري.وی در جواب شعار ميس که اظهار داشته: “كمتر بيشتر است” ، بيان ميكند “كه كه كمتر كسل كننده است “. از نظر ونچوري معماری تنها تكنيك نيست بلكه مسائل بسيار پيچيده و متضاد در ساختمان وجود دارد كه نمي توان آن ها را ناديده گرفت.

ویژگی های شاخص سبک  پست مدرن

• رنگ‌های شفاف و اشکالی عجیب و غیر معمول
• نقد کردن مدرنیسم
• نقد کردن عقلانیت و منطق ارسطویی
• بازگشت به سنت‌ها
• نقد جدی به رسانه‌ها
• نقد تاریخ و حتی بعضا، رد تاریخ
• دوری جستن از تکنولوژی
• بها دادن به اخلاقیات و انسانیت
• شکل‌های ساده هندسی مثل مکعب، هرم و استوانه را با رنگ و نورهای متضاد
• استفاده از خطوط منحنی و بدون زاویه
• توجه به تزئینات زیبا و رنگ‌های روشن و شاد

بناهای شاخص سبک پست مدرن

• ساختمان خدمات عمومی پرتلند در نیو اورلئان
• ساختمان MI6 در شهر لندن
• خانه رابرت ونچوری 1926

13. سبک معماری آینده گرایی نو (neo-futurism)

بازه زمانی: از دهه 1960 میلادی تا کنون

در میلان ایتالیا پیش از جنگ جهانی اول ظهور کرد.بنیان گذاران این جنبش،فیلیپو توماسو مارینتی بود.شعار اصلی این جنبش همان چیزی است که مارتینی در بیانیه این جنبش اشاره نموده است:”ما اذعان داریم که شکوه و عظمت جهان با زیبایی جدیدی غنی تر شده است،با زیبایی سرعت”

فوتوریسم ها همواره بر پویایی در مقابل ایستایی تاکید میکردند و به عدم دقت و صحت پرسپکتیو اشاره داشتند.پیشگامان این مکتب خواستار جهانی بودند که خود را با انقلاب صنعتی و ظهور تکنولوژی جدید تطبیق دهند و آنچه در گذشته بوده است را به فراموشی سپارند.

از ویژگی های نهضت فتوریست،پویایی،حرکت،سرعت،برای تاثیر زمان در حجم و فضا را میتوان نام برد.

ویژگی های شاخص سبک  neo-futurism

• گسست از گذشته
• تطابق جهان با تکنولوژی و صنعت جدید
• توجه به علم و تکنولوژی و جهان آینده
• حمل و نقل سریع
• حذف تزئینات
• بلند مرتبه سازی
• پیچ و قوس‌های بسیار زیاد و غیر معمول
• شکال هندسی تکه تکه یا قطعه قطعه

ساختمان های شاخص سبک neo-futurism

• مرکز فرهنگی حیدر علی‌اُف در آذربایجان
• شهر هنرها و علوم در والنسیا
• برج Gherkin در شهر لندن

14. سبک معماری ساختارشکن (Deconstructivism Architecture)

بازه زمانی: از دهه 1960 میلادی تا به کنون

شعار این جنبش “مرگ بر هنر،زنده باد تکنولوژی،زنده باد تکنسین های کانستراکتویست”

یکی از سبک های مهم برای تبیین اصول ساختمان های مدرن در بین دو جنگ جهانی،خاستگاه این معماری  شوروی بود.بنیان گذار این جنبش ولادیمیر تاتلین بوده و در سال 1913 شکل گرفته است.هدف این سبک در واقع ساختار بود.

واژه کانستراکتویست به معنای سازندگی دو منظور این مکتب را میرساند:

1.  هنر ناشی از الهام درونی و ضمیر ناخودآگاه نیست که فی البداهه خلق شود بلکه باید آن را ازادانه و از سر قصد ساخت.
2. تقلید از طبیعت به هیچ صورتی پذیرفتنی نیست زیرا در آن هیچ سازندگیی وجود ندارد.

معماران با استفاده از این سبک ساختمان‌ها را به نحوی طراحی میکنند که انگار ساختمان در حال ذوب شدن است! در طراحی موج دار ساختمان‌ها با سبک ساختار شکن محدودیت خاصی وجود ندارد! دیوارهایی که شیب دارند سطوح کج و سایر المان‌های کج وشیبدار همگی از اجزای این سبک از معماری به شمار می‌روند.

ویژگی های شاخص سبک  ساختار شکن

• نمایش تکنولوژی
• نمایان کردن عملکرد سازه
• پرهیز از تزئینات
• اشکالی عجیب و غریب و سیال
• استفاده از متریال هایی که نور را بازتاب دهند

ساختمان های شاخص سبک ساختار شکن

• موزه فرهنگ پاپ در سیاتل آمریکا
• موزه گوگنهایم بیلبائو
• مرکز هنری و بصری وکسنر (Wexner Center for the Arts)
• مرکز گردهمایی کلمبوس از پییتر آیزنمن
• موزه کاستل وِکیو و باغ گام­ های از دست رفته

سبک های معماری از گذشته تا کنون (بخش اول)

سبک های معماری از گذشته تا کنون (بخش دوم)