در این بخش به بررسی رستوران چوجی در رسانه واقعیت در معماری می پردازیم . . با توجه به افزایش سرمایه در تهران(پایتخت ایران) ، اکثر پروژه های داخلی محصول تخریب ساختمانهای موجود و جایگزینی آنها با طراحی جدید است که در سالهای گذشته تأثیرات منفی بر محیط زیست داشته است. از سوی دیگر ، مکان مورد نظر برای این پروژه برای مدت محدودی اجاره داده شد.
بنابراین ، با به حداقل رساندن آثار منفی تخریب از طریق نگه داشتن دیوارهای موجود ، انتخاب چوب و آهن به عنوان مصالح با قابلیت بازگشت به چرخه زندگی ، طراحی جزئیاتی که می توانند به راحتی مونتاژ و جداسازی شوند
و امکان تکرار آنها در شعب آینده برای جلوگیری از بودجه و استفاده از ضایعات وجود دارد ، مسائل اصلی در طراحی داخلی این رستوران محسوب می شوند.
مشخصات پروژه
- معماران: استودیو Admun
- مساحت: 200 متر مربع
- سال: 2016
- عکاس: پرهام تقیوف ، مهدی کلاهی
- تیم طراحی: مسعود الماسی ، زهره باقری ، نیوشا قاسم ، رامتین حق نظر ، مرجان رفیقی ، بیتا لطیفی ، روشنک فتحی
- مشتری: اسماعیل حیدری
- معمار مسئول: شبیر موسوی ، امیررضا فاضل ، مهدی کلاهی
- شهر: تهران
- کشور: ایران
توضیحات بیشتر + گالری تصاویر
از قدیم ، ایرانیان در فضاهایی زندگی می کردند که مرزهای خصوصی و عمومی آنها از هم جدا شده بود و دسترسی به فضاهای خصوصی را محدود می کرد.
بنابراین ، ایرانیان در ناخودآگاه خود خاطره ای از گذشته دارند که تمایل آنها را برای استفاده از فضاهای آرام و آرام مانند فضاهای قدیمی افزایش می دهد.
بنابراین ، آنچه در این پروژه بیشتر مورد توجه قرار می گیرد ، طراحی یک سطح شفاف جدید در پاسخ به نیازهای مختلف اجتماعی و فرهنگی کاربران (مشتریان و کارکنان) است ، بنابراین ورودی با سقف بلند به عنوان نقطه شروع گردش در نظر گرفته شد.
تداوم این فضای توخالی کنجکاوی ناظران را برمی انگیزد و آنها را به داخل فضا می کشاند و عدم فعالیت خود را شکسته و حرکت و پویایی را وارد آن می کند
سطح جدید در مجاورت این فضای توخالی ایجاد شده است. راهروهای دسترسی به گونه ای طراحی شده اند که با ایجاد یکپارچگی در مرزهای خصوصی ایجاد شده ، هویت جدیدی را به فضا اضافه نمی کنند.
