ساختمان مسکونی گوشواره ها : کامران در پیاده‌رو، می‌ایستد. جلویش حوضی بزرگ است و باید برای ورود از روی پل سنگی عبور کند. صدای آب می‌آید. روبرویش در چوبی خانه است با شیشه‌های قدی که دو طرفش قرار دارند. از شیشه‌ها، سرسرا پیداست. به عصایش تکیه می‌کند و بریده بریده می‌گوید: « اون نور فیروزه‌ای چیه اونجا؟» از آنجا دیوار سرسرا دیده می‌شود. در سر کامران، اما این همان نور قدیمی است. درخشش پیراهن دختری که حضورش باغ را کامل می‌کرد. در همان شب ترسناک که دنیا دور سرش می‌چرخید همان نور، زندگی را به یادش آورده بود. قبل از اینکه وارد خانه شوند، عینکش را از چشمش برمی‌دارد. تصاویر روبرویش محو و مه‌آلود می‌شوند، درست مثل همان شب. حالا قدمهایش را محکمتر و تندتر برمی‌دارد. شنیدن صداها، دیدن سایه‌های باغ و بوی گلخانه آرامش می‌کند. سنگهای رودخانه را زیر پایش می‌شناسد و می‌فهمد که همه چیز از دست نرفته است.
گالری تصاویر پروژه ساختمان مسکونی گوشواره ها
اطلاعات پروژه ساختمان مسکونی گوشواره ها
ساختمان مسکونی گوشواره ها | Earrings Residential Building
آدرس: تهران، درکه، خیابان احمدپور
دفتر معماری: دفتر طراحی رضا حبیب زاده
معمار: رضا حبیب زاده
طراحی: شیدا اعتماد
مدیر اجرایی: ابراهیم موسوی
تیم اجرایی: سعید موسوی، فرهاد احمدوند، سینا نامنی
سازه: نادر شکوفی
تاسیسات مکانیکی: مهندس احمدزاده
تاسیسات الکتریکی: مهندس رمضانی
رندرینگ و مدلسازی: حسین میرزاجانی، هادی فهیمی
سال: 1395
مساحت زمین: 1281 مترمربع
مساحت ساخت: 6691 مترمربع
نوع: مسكونی
کارفرما: سید ابراهیم موسوی
متريال: آجر، چوب، سیمان
عکاسان: پرهام تقی اف، فرهود حقی، شیدا اعتماد
توضیحات بیشتر
به در فلزی می رسد که گوشواره‌ها روی آن تاب می خورند. جلو می‌رود و در را باز می‌کند. در قیژ صدا می‌دهد و به آرامی روی لولایش می‌چرخد. قدم برنمی‌دارد. فقط در را دوباره باز و بسته می‌کند و به آن صدا گوش می‌کند. در خیالش دریچه‌ای باز می‌شود. لولایی فلزی می‌چرخد. صدای قیژ می‌آید و کسی، نور و صدای خوب ژاله را برایش می‌آورد. کامران دستش را به دیوار تکیه می‌دهد و از درگاه عبور می‌کند. آویزی را که به در آویخته لمس می‌کند. برگ فلزی روی حلقه‌ی کوتاهش چرخی می‌خورد و به جای اولش برمی‌گردد. راست می‌ایستد و دستش را به آن می‌کشد: « این گوشواره‌ی مادرمه. من قبل رفتنم اینو اینجا گذاشتم.»