ساختمان مسکونی ایلخانه – Eilkhaneh خانه قبیله تلاش ما در ارزیابی مجدد ارزش های از دست رفته فضای داخلی ایران است. در طول قرن بیستم، ایرانیان بدون درک واقعی یا طی کردن مراحل اساسی مدرنیته به سرعت مدرن شدند. پارادایم های معینی از زندگی خانگی در این انتقال گم شد. در پایتخت، شهر تهران ، این شهر به طور قابل توجهی در طول یک قرن بازسازی شد. خانه های دو طبقه با آپارتمان های چهار تا پنج طبقه جایگزین شدند و سبک زندگی شهری بر این اساس اصلاح شد.
معماران: [SHIFT] Process Practice
مساحت: 500 متر مربع
سال: 2014
عکس ها: پرهام تقی اف
ساخت: [SHIFT] Process Practice ، ابوالقاسم نبیان
تیم طراحی: رامبد ایلخانی، نشید نبیان، درنا مصرزاده
کارشناس طراحی: دیبا دیانی
مشاور مکانیک: علی غنی زاده
مشاور برق: علی پیلتان
همکاران ساختمانی: حسام الدین رئوف پناه، علیرضا انصاری امین
ارائه و گرافیک: گلناز جمشیدی، محسن خانمحمدی، میلیکا میلوسویچ، مهرآسا چمنی حیدری
شهر: تهران
کشور: ایران
سنت های خاص و مفهومی در ساختمان های مسکونی در تهران از بین رفته اند که در این پروژه به کار رفته است. این سنت ها شامل: اتصال خانه به باغ، پیچیدگی های ذتای فضای داخلی و اتصالات مقطعیو سطحی پلان می باشد. ایل خانه نمونه ای اجرا شده و حقیقی از یک آپارتمان مسکونی مدرن، با رویکردهای سنتی ایرانی است.
ایل خانه یک آپارتمان 4 طبقه است که 3 واحد مسکونی برای یک خانواده بزرگ را تأمین می کند. دسترسی اصلی اکثر ساختمان های مسکونی از سمت شمال می باشد که در این مورد، یک کوچه 1 متری در ضلع غرب امتداد یافته و دسترسی را تا حدودی مشکل کرده است. در شرق پروژه، زمینی واقع است که عمق آن به اندازه مجموع عمق زمین ایلخانه و همسایه شمالی آن است و در نتیجه، پیشآمدگی بنای واقع در همسایه شرقی، عقبتر از مرز حوزه قابل ساخت پروژه قرار میگیرد. بنابراین، از لحاظ کالبدی، ایلخانه بنایی است با چهار نما. اما به لحاظ ضوابط شهری، با توجه به اینکه بنا از منتهیالیه شمالی زمین شروع میشود، در غرب به کوچهای یک متری میرسد و در شرق به حیاط ملک همسایه، تنها حق نورگیری و ایجاد بازشو در نمای جنوبی را دارد. در نتیجه ایل خانه یک آپارتمان از درون پر (infill) می باشد.
قسمت های تو رفته در نمای جنوب فضاهای نیمه بازی خلق کرده که باعث شده اکثر فضاهای داخلی رو به فضای سبز قرار بگیرند. قسمت هایی از نما دارای پوسته ای شفاف از آجر و پوشش فلزی می باشد که به عنوان عامل نفوذکننده نور طبیعی به بنا می باشد. نمای شمالی تنها بخش ساختمان محسوب می شود که جلوه بصری خانه را نمایش داده و تنها بخشی است که نور را به صورت غیرمستقیم به بنا منتقل می کند.
مقطع ساختمان به صورت مجموعه ای از سطوح ناپیوسته معلق طراحی شده که امکان سکونت در قسمت های عمودی را به وجود آورده است. همچنین جداره ضلع غربی به صورت مجموعه ای از المان ها و تاقچه ها تعبیه شده تا کانسپتی متناسب با خانه های سنتی یاشد. پلکان مجموعه به واسطه نورگیرها در شمال و غرب واقع شده تا فضایی مطلوب و باکیفیت ایجاد کند.