طراحی ساختمان آجری پارک : هر گاه به پلان یک بنای قدیمی نگاه می کنم احساس وصف ناپذیری به سراغم می آید. خلق فضا در توده، حکم هندسه خالص در درون، اشکال هندسی محاط در دایره همگی مانند لحظه ای هستند که گویی قبلا دیده ام و در حال تکرار شدن اند.
اطلاعات پروژه
Park residential building / Pargar Architecture and Design Studio
ساختمان مسکونی پارک/ مسکونی
دفتر طراحی: مهندسان مشاور طرح و معماری پرگار
معماران اصلی: بهزاد حیدری، شیرین صمدیان
همکاران طراحی: مریم غلامی، آناهید قاسمی، نیکروز سیدی
اجرا: بهزاد حیدری
همکاران اجرایی: سهند مظلومی، نیکروز سیدی
آدرس پروژه: قیطریه، خیابان سهیل، نبش خیابان سپیده، پلاک 2
مساحت زمین: 370 متر مربع
مساحت زیربنا: 1500 مترمربع
کارفرما: آقای دکتر عزیزی
تاریخ شروع/تاریخ پایان ساخت: 1392/ 1395
عکاسی پروژه: حسین فراهانی، مهرداد عمرانی
– زمین این خانه دارای ۴ نما و بصورت جزیره در کنار پارکی محلی قرار گرفته است. |مشابه یک کوشک|
– با وجود ۴ نما، طراحی فضاها از هسته مرکزی پلان آغاز و به اطراف گسترده شد. |مشابه یک پلان قدیمی|
– اشکال هندسی منظم، راست گوشه و گونیای سفید از دل توده سیاه رنگ هست شدند. |مشابه یک پلان قدیمی|
– حد فاصل هندسه خالص فضاها در داخل، با اضلاع غیر گونیای موازی با گذر در خارج، توده ای حجیم بوجود آورد. |مشابه یک پلان درونگرای قدیمی|
– با نگاه برونگرای معماری امروز، این توده به فضای نیم باز مبدل و احجام سفید خالص درونی با پوسته آجری ظریف و تاثیر پذیرفته از محورهای اصلی، باد و سیالیت محیط در آغوش کشیده شد. |مشابه رواق یک کوشک|
– پوسته بیرونی بوسیله دو محور عمود بر هم در کل تبدیل به چهار بخش اصلی شد. |مشابه محورهای یک کوشک|
– محورهای عمود بر هم، در محل تقاطع با نما، کششی به سمت داخل بنا بوجود آورده اند. این کشش همان تاریکی رواق در آکس های یک کوشک است. |مشابه ایوان های یک کوشک|
– با قوس دار شدن چوب های زیر سقف و دیوارهای در برگیرنده محورهای به داخل کشیده شده، سایه های مشابه و آشنایی تولید شد. |مشابه سایه ایوان یک کوشک و یا خانه|
و اما همه اینها برای یک خانه روح نخواهد شد.
و دمیدن روح شاید چیزی است ناگفتنی.
همانطور که در معماری خانه های ایرانی در بافت شهرها نه هندسه ی خالص درونی، حاکم بر نمای بیرونی میشود و نه معابر ارگانیک بر ساختار هندسی منظم درون پلان تاثیر منفی میگذارد، این الگو با دولایه شدن نما در این پروژه محقق گردید و گفتگوی میان این دو لایه در عرصه فضاهای نیم باز، سیالیتی به وجود می آورد که در نما قابل شنود است.
در طراحی عناصر نما تلاش شد تا حس سیالیت محیطی حجم حفظ و تقویت گردد. در این راستا عناصر نما عناصری بی پایان اند تا هیچ نقطه مکثی به وجود نیاید و امتداد بصری بدون وقفه حفظ گردد. سایه بان ها به عنوان عناصر محافظ و سایه انداز در راستای پوسته های آجری و هماهنگ با فرورفتگی های نما امتداد بصری افقی را تقویت میکنند. نحوه چیدمان آجرها نیز در تقویت این تداوم نقش مهمی دارد.