پروژه ساختمان مسکونی شیخ بهایی در شهر ونک تهران واقع شده است. این منطقه با کاربری عمدتاً مسکونی، در زمره پهنه‌های ارزشمند شهر تهران به شمار می‌رود. این ساختمان با مساحتی نزدیک به 4800 متر مربع و مساحت ناخالص نزدیک به 30000 متر مربع شامل طبقه همکف با لابی، پارکینگ و واحدهای مسکونی همزمان، سه طبقه زیرزمین با پارکینگ و فضاهای مشترک رفاهی و هفت طبقه ساخته شده است. طبقات مسکونی این پروژه در مجموع شامل 77 واحد مسکونی با مساحت 165-360 متر مربع می باشد. لازم به ذکر است پروژه در حالی که فاز خاکبرداری به پایان رسیده و فاز فونداسیون انجام شده بود جهت طراحی و اجرا به تیم مشاور ارجاع داده شد.
اطلاعات پروژه
معماران: علیدوست و همکاران حوزه : 30000 متر مربع سال: 2022
عکس ها: استودیو دید ، پرهام تقیوف
معماران اصلی: شهاب علیدوست، سونا افتخارآزم
مکانیک و برق : شرکت اسکو جم ، پویا هرندی ، امیر هدایت
تیم طراحی : امیر نیک نفس، حمیده رئوف زاده، سهند محدث، حامد بختیاری، مهرداد کارچانی، پریسا پویافرد، سما خاکی، مینا مهرداد، آیدا احسانی، ونوس انتظامی، کوروش امیرشاهی، مژگان عبداللهی، محمده دانلو، علی فرهی زا
مدیر ساخت: آرش شیبانی
سازه : صمد آقازاده
مشتری : آقای امیری
اجرا: علیدوست و شرکا
شهر: تهران
کشور: ایران
توضیحات بیشتر ساختمان مسکونی شیخ بهایی
مشکل اصلی در رابطه با طراحی پروژه بر اساس دو موضوع عمده بود. اول اینکه چگونه می توان با وجود تعدد آپارتمان های هر طبقه تعداد آپارتمان های مجاور یکدیگر را کاهش داد تا آسایش ساکنان برهم نخورد؟ دوم اینکه چگونه می توان تراکم واحدهای مسکونی در یک مجموعه با واحدهای متعدد را در نمای اصلی ساختمان به عنوان عامل هویت و عملکرد به منظور ایجاد یکپارچگی بین قسمت های داخلی و خارجی ساختمان نشان داد؟ بر اساس مبحث اول، با توجه به عرض نسبتاً وسیع قطعه (تقریباً 75 متر)، دو پهنه کاملاً مجزا (از طبقه همکف به بالا) در نظر گرفته شد که منجر به تقسیم پلان طبقات مسکونی به دو بلوک با 5 یا 6 واحد مجاور می شود. .
به صورت موازی و به منظور بازنمایی مفهوم تراکم در ضلع جنوبی پروژه، پوسته نمای ساختمان شامل فضاهای نیمه باز به ساختمان اضافه شد که نقش حائل بین باز شهری را ایفا می کرد. فضا و فضای بسته واحدهای مسکونی. تقسیم این پوسته نما به پیکسل‌های کوچک، نه تنها نشان‌دهنده تعداد واحدهای مسکونی پشتی است، بلکه با ایجاد فضاهایی با حجم کم، رابطه معنایی و بصری ساختمان با محیط شهری اطراف آن را بهبود می‌بخشد. فضاهای کوچک نیز امکان افزودن فضای سبز به حجم را افزایش داده و کیفیت زندگی ساکنین را بهبود می بخشد. علاوه بر این، با تغییر شکل و مقیاس پیکسل ها، سعی بر این است که هماهنگی بهتری با گونه شناسی های متنوع واحدهای مسکونی فراهم شود. به عنوان مثال، حیاط هایی با سقف بلندتر برای واحدهای دوبلکس و همچنین بالکن های وسیع تری برای واحدهای بزرگتر ایجاد شد. بدین ترتیب، با انعطاف پذیری بیشتر پوسته نما، این عنصر الحاقی در عمل در حجم سمت عقب خود حل شد و جزء جدایی ناپذیر آن شد. همچنین با اعمال تغییراتی در سازه موجود، شیاری با عرض و عمق قابل توجهی بین دو بلوک ایجاد شد که نتیجه آن تمایز واضح تر بلوک ها از یکدیگر بود. در حجم پشتی آن حل شد و جزئی جدانشدنی از آن شد. همچنین با اعمال تغییراتی در سازه موجود، شیاری با عرض و عمق قابل توجهی بین دو بلوک ایجاد شد که نتیجه آن تمایز واضح تر بلوک ها از یکدیگر بود. در حجم پشتی آن حل شد و جزئی جدانشدنی از آن شد. همچنین با اعمال تغییراتی در سازه موجود، شیاری با عرض و عمق قابل توجهی بین دو بلوک ایجاد شد که نتیجه آن تمایز واضح تر بلوک ها از یکدیگر بود.
متریال
در مورد انتخاب متریال نمای ساختمان و با توجه به رویکرد فرم گرایی نمای اصلی و وجود فضای میانی در بالکن ها که عمدتاً به صورت سایه بان در نمای جنوبی طراحی شده اند، تصمیم گرفته شد که از نمای غالب استفاده شود. مصالح (آجرهای صنعتی با ابعاد 20*90 سانتی متر) و پرهیز از تنوع رنگ و اختلال بصری به عنوان رویکرد اصلی. ناگفته نماند که آجر هم به دلیل سابقه و پیشینه برجسته در معماری ایرانی و هم به دلیل هماهنگی و همخوانی با معماری مدرن از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین در ترکیب بندی نمای ساختمان در این پروژه از مصالح مکمل و خنثی مانند شیشه و ورق های فلزی با رنگ های دودی استفاده شده است. علاوه بر این، در مورد طراحی جزئیات پوسته جنوبی اضافه شده، لوورهای تعبیه شده، از یک سو وظیفه کنترل اقلیم و کاهش تابش نور خورشید جنوب و جنوب غربی را بر عهده دارند و از سوی دیگر در برخی از قسمت‌های فضاهای نیمه باز (بالکن) حریم خصوصی را تامین می‌کنند و از این طریق بخشی از رفاه را تامین می‌کنند. نیازهای مرتبط ساکنین در محوطه ساختمان، آبنما بر روی قنات موجود (به عنوان یکی از یادگارهای ماندگار تمدن و فرهنگ معماری ایران) ساخته شده است. بدین ترتیب، عبور آب قنات از فضای پردیس به سمت بیرون ساختمان به کاربران نشان داده شد. در محوطه ساختمان، آبنما بر روی قنات موجود (به عنوان یکی از یادگارهای ماندگار تمدن و فرهنگ معماری ایران) ساخته شده است. بدین ترتیب، عبور آب قنات از فضای پردیس به سمت بیرون ساختمان به کاربران نشان داده شد. در محوطه ساختمان، آبنما بر روی قنات موجود (به عنوان یکی از یادگارهای ماندگار تمدن و فرهنگ معماری ایران) ساخته شده است. بدین ترتیب، عبور آب قنات از فضای پردیس به سمت بیرون ساختمان به کاربران نشان داده شد.